Więcej o OFF-Piotrkowska.

Na terenach dawnej przędzalni i tkalni Franciszka Ramischa powstał nowatorski pomysł rewitalizacji niszczejących murów, celem oddania obiektu w ręce mieszkańców.
Podoba mi się połączenie starego z nowym, dlatego nie będę ukrywać, że opis ten, wyrywa mi się prosto z serca.
To miejsce ma specyficzny klimat i nie da się tego ukryć. On kipi. Tutaj zostało skumulowane działanie kultury, sztuki, ekologii i zrównoważonego rozwoju oraz biznesu.

Pierwszy raz na OFF zabrałam Was latem ⏩OFF Piotrkowska i robo-kelner.

RÓŻNE ETAPY ŻYCIA

Przędzalnia i tkalnia Franciszka Ramischa zaczęła rosnąć w wieku XIX. W 1879 roku, Ramish miał ręczną tkalnię wyrobów bawełnianych i zatrudniał kilku zaledwie robotników. Produkowali chustki.
W 89' miał już maszynę parową (64 krosna mechaniczne i 70 robotników); w 1897 roku podwoił liczbę podwładnych.

Dynamiczny rozwój fabryki został brutalnie zahamowany przez wojnę. Maszyny zostały zniszczone.
Następnie rok 1989, nowe i niepewne czasy, kapitalizm rujnujący fabrycznych gigantów. Na szczęście ten obiekt nie runął.
Gdy fabrykant rozwinął ponownie skrzydła, wybuchła II WŚ.

Po wojnie znalazły tu swe miejsce: Łódzka Przędzalnia Przemysłu Bawełnianego, a później Zakłady Przemysłu Bawełnianego im. gen. Waltera.

Od 1999 r. pracowały tu różne firmy. Pod koniec 2011 r. właściciel kompleksu uruchomił nowatorski projekt OFF Piotrkowska Center.
Dziś słynie  z zajęcia Pierwszego miejsca w konkursie "Siedem Nowych Cudów Polski" zorganizowanym przez magazyn National Geographic Traveler. Potem telewizja CNN, ogłosiła OFFa „najfajniejszą dzielnicą w całej Europie”.

CO SIĘ ZMIENIŁO?

Rozpoczęto rewitalizację dawnego magazynu i skarbca fabryki Ramischa – dziś Sepia Office.
Wkroczyli specjaliści branży IT i start-upów. Zostały otwarte biurowce Teal Office i Sepia Office. Skończono rewitalizację wieży przykrytej hełmem.
Wpłynęła kolejna pierwsza nagroda, tym razem za stworzenie miejsca wydarzeń kulturalnych, inicjatyw artystycznych i prospołecznych oraz budowanie przestrzeni publicznej nakierowanej na przemysł kreatywny.

Szklany wieżowiec banku przy ul. Sienkiewicza. Widać z Off'a, poniżej zabytkowe kamienice.

To jest ten brudny styl miasta, który pokochałam. Czerwone cegły historii, szkło i żeliwo. Innowacyjność, ciekawe połączenia. Dla jednych bałagan, dla innych artystyczny ład i nieład.