Spacer z opowiadaczem – fotorelacja z opracowaniem | #redman

Wcześniej nie miałam na to czasu, ci co mnie dłużej obserwują, wiedzą, że na blogu potrafię wyjść nagle z jakąś relacją po kilku miesiącach, jeśli ona wymaga więcej uwagi.
Bardzo lubię rozpisywać się o przewodnickich szwendankach. Jest to wartość niezastąpiona na tle przeładowanego wiadomościami Internetu. Jest także na poczet promocji miasta, które ma swoje szczególne miejsce w moim sercu.

Szwendanko po ulicy Legionów.

Co się ukrywa w jej zakamarkach, gdzie warto zajrzeć i czego nie przegapić?
Inicjatorzy spaceru:

Łódzki Dom Kultury | Redman | Łódź Nieoczywista

Żeby post nie zajął godziny przy czytaniu i oglądaniu, ograniczyłam relację do kilku konkretnych przystanków.
Jest to też kompilacja zdjęciowa, zobaczycie kilka widokówek z mojego osobistego spaceru z sierpnia, dla uzupełnienia treści wizualnej.

Ulica Legionów przechodzi obecnie swego rodzaju renesans. Niegdyś ciesząca się złą sławą, dziś nie strach kluczyć po bramach i podwórkach. Po remoncie ulicy i licznych rewitalizacjach kamienic, staje się powoli miejscem znacznie przyjaźniejszym niż onegdaj to bywało.

Ulicę wyznaczono w XIX wieku.

Biegła wówczas od Rynku Nowego Miasta (dziś Plac Wolności) do ulicy Zachodniej. W tym czasie tworzyło się osiedle sukienników.

Legionów była oświetlana siedmioma latarniami gazowymi.
W latach 1916 - 1917 pojawił się bruk.
Był czas, że nazywała się Konstantynowska.

/źródło

Nie wiem czy wiecie: w roku 1931 na ulicy Legionów zabroniono ruchu wozów, samochodów ciężarowych, a nawet wózków ręcznych. Ulica stała się deptakiem.

Przed kompleksową modernizacją, Legionów zdobyła popularność także w kinach. Niestety powód nie jest zbyt zaszczytny, wyczytałam, że producenci filmowi "chętnie wykorzystywali dziurawe drogi, kocie łby i nierówne chodniki"

Legionów  – filmowa ulica

Powstawały tu m.in. serial "Król", film "Pogrom 1905. Hańba i miłość", oraz "Ida".

Dziś mamy proste chodniki i ulice, nowe eleganckie przystanki i sporo zieleni, która akurat na zdjęciach została osłoniona przed zimowymi niedogodnościami.

Niektóre obiekty wciąż czekają na rewitalizacje.

Są i takie, które w marnym stanie, swoją świetność eksponują jedynie na starych fotografiach.

Modernizacja ulicy nie ominęła niektórych kamienic. Stara zabudowa stojąca równolegle do Legionów z pewnością zasługuje na więcej uwagi. Za każdą z nich stoi historia, niewątpliwie tętniąca życiem dawnych mieszkańców.

Bez adresów, ale z zachętą do samodzielnego szwendańska.

Zaprezentuję teraz małe zestawienie kilku miejsc ze spaceru, a potem przejdziemy do paru konkretów.

Pokazano nam takie ciekawostki jak np. napis na klatce schodowej.

Ładny wygląd okien w pseudoryzalicie.

Zabytkowa kamienica Jakuba Windmana

📌 Legionów 37A

Efektowna kamienica po kompleksowej rewitalizacji to nowe mieszkania, także lokale usługowe, biura oraz pracownie.
W budynku dawnej stajni, miejsce na pracownię artystyczną. Podwórze pełne zieleni, co najlepiej pokażą zdjęcia z sierpnia. Niezwykła brama to mnogość detali.

Kamienica na samym końcu z kąta.

Klatka schodowa warta swej ceny.

Zabytkowe balustrady, stolarka drzwiowa i okienna.

Wewnątrz oryginalne malowania i zdobienia. Znaleziono nawet złote detale na ścianach i zabytkową mozaikę. Odrestaurowano również piece kaflowe. Ciekawym znaleziskiem były sejf i schowki w ścianach.

Podwórze przyjemne, zazielenione i schludne.

Lincoln Navigator z 97', stanął tu, żeby zdjęcie było ciekawsze.

Kamienica Spółki Wyrobów Bawełnianych I. K. Poznańskiego

📌 Legionów 32

Wzniesiona w latach 20. XX wieku. Mieszkał tu reżyser, Roman Polański. Ta nieprzeciętna, kręcona klatka schodowa była planem zdjęciowym w filmach (np. "Pokolenie") i podczas licznych sesji zdjęciowych.

Cóż... wcale nie ma co się dziwić, bo klatka jest obłędna.

/źródło

Parafia Wojskowa pw. św. Jerzego

a dawniej była to cerkiew garnizonowa św. Aleksego Metropolity Moskiewskiego

📌 św. Jerzego 7/A

Architekt w XIX wieku wzorował się na cerkwiach garnizonowych obszaru petersburskiego. Wnętrze łączyło funkcję sakralną oraz użytkową (ujeżdżalnia koni dla wojska).

Wiek później cerkiew przejął Kościół katolicki i utworzył przy nim parafię wojskową. Zlikwidowano oryginalne kopuły, nadające świątyni wschodni charakter, oraz sprowadzono kopię obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej.

Podczas II wojny światowej całkowicie zamieniono kościół w garnizonową ujeżdżalnię koni.

Później budynek stał się siedzibą duszpasterstwa wojskowego.

Tę relację zakończę zdjęciem z ulicy Piotrkowskiej. Zrobiłam je kilka minut przed spacerem.
Sobotni poranek. Nadal chłodny, wciąż pokrzepiający.

Dobrego tygodnia.