Zieleń miejska – centrum Ogrodowa.

Nazwa ulicy od lat dopominała się potwierdzenia. Niegdyś paskudne, zabetonowane skrzyżowanie, dziś iście ogrodowe widoki. Zarosła także manufaktura, zarosły chodniki przy Pałacu Poznańskiego.

Wprost nie można nacieszyć oczu.
Duże miasta wiążą się nierzadko z szukaniem najprostszych i najtańszych rozwiązań, jednakże prostota niekoniecznie równa się brakowi urody.
Już kilka lat temu wzdłuż najważniejszych ulic powstały szeregi donic z rozmaitą, kwitnącą roślinnością. Na barierkach zawieszono duże korytka na kwiaty. Co ważniejsze – regularnie się o to dba, te rośliny nie są pozostawione same sobie.

Naturalny układ roślin cieszy oczy, dobra kompozycja, wytrwałe gatunki, wszystko doglądane przez ogrodników, podlewane. Na zimę to wszystko zostanie zabezpieczone przed solą drogową i mrozem.

Tak się trzyma zielone miasto!

Łagiewniki i Arturówek.

O tym zakątku opowiadałam już wielokrotnie, lecz nie ukrywam, że lubię wracać w ten rejon, zwłaszcza w okresie jesiennym.
Dopiero rozpoczynał się październik. Oto jak pięknie jesień zaznaczała swą obecność:

Kościół św. Józefa w Łodzi.

Drewniany kościół z II poł. XVIII wieku to najstarszy łódzki kościół oraz jedyny zachowany budynek z czasów Łodzi rolniczej.
Tę łódzką świątynię z modrzewia mającą 8 metrów szerokości, 14 metrów długości i ponad 6 metrów wysokości, rozbudowano na początku XIX wieku ponieważ zrobiło się w niej zbyt ciasno.

Rozrastająca się Łódź i powiększająca się liczba wiernych, wymagały czegoś większego. Przedłużono budynek do ponad 30 metrów.
Potrzeba jednak rosła i zdecydowano się na nowy murowany kościół, wówczas w obronie zabytku stanął proboszcz tejże parafii ks. Jan Siemiec. Dzięki niemu miast zniszczyć drewniany kościółek, przeniesiono go w inne miejsce. W ten oto sposób 10 maja 1888 roku stanął on przy ulicy Ogrodowej 22, gdzie możemy go dziś oglądać.

Z czasem poszerzono budynek o nawy boczne (kaplice), a także wyremontowano dzwonnicę i przywrócono jej 3 dzwony, które wcześniej zostały skradzione przez Niemców.
W XX wieku pojawiły się nowe większe organy.

Ulica Piotrkowska – poza strefą turystyczną.

To największą Łodzi troską,
aby Łódź całą – zmieścić na Piotrkowską.

– Jan Sztaudynger

Ulica Piotrkowska – jedna z najdłuższych ulic handlowych w Europie. Cała ma długość 4,2 km, jest linią prostą łączącą pl. Wolności z pl. Niepodległości.
Fragment reprezentacyjny ⏩wizytówka miasta.

Część reprezentacyjna - mały jej fragment.

Girlandy zieleni w parku na Zdrowiu.

Na zdjęciach pełnia lata, przed naszymi oczami rozkwita jesień, poczułam, że pora wysypać się z albumu, w którym zalegają projekty z lipca i sierpnia. Najwyższy czas na to.

Park na Zdrowiu, największy park w Łodzi, najlepiej by było pokazać w grubym tomie albumu fotograficznego. To nie tylko bowiem jest część leśna, ale wciąż brakuje mi w na blogu części rekreacyjnej. Do nadrobienia ← odnotowano.
Jednak gdy wchodzę do tego parku, nogi (tudzież koła jednośladu) zawsze prowadzą mnie w krzaki. Nic na to nie poradzę.

Dużo więcej pokazałam i szczegółowo opowiedziałam o tym parku rok temu w październiku ⏩Park im. Józefa Piłsudskiego, potocznie Park na Zdrowiu – największy w Łodzi.
Także w relacji z wizyty przy rezerwacie, który również mieści się na terenie tego obiektu zielonego ⏩Rezerwat przyrody Polesie Konstantynowskie. Tutaj także pokazuję ładny amfiteatr. Gorąco zachęcam do oglądania i czytania.

XIX wieczna Kamienica Karola Kretschmera.

Na rogu ulic Kościuszki i 6 Sierpnia, czeka na rewitalizację naprawdę piękny okaz architektury eklektycznej.
Piękna rzeźbiona elewacja to chimery, muszle, głowy kobiet i lwów strzegących wejścia. Imponujący narożny wykusz zwieńczony chimerami.

Od strony podwórka znajduje się drewniana kuczka, w którym pobożni Żydzi nocowali jesienią podczas święta Sukkot.

Wiele starych kamienic skrywa piękno także w swoich wnętrzach. Spójrzcie na te zdobienia pod sufitem.