Drewniany kościół z II poł. XVIII wieku to najstarszy łódzki kościół oraz jedyny zachowany budynek z czasów Łodzi rolniczej.
Tę łódzką świątynię z modrzewia mającą 8 metrów szerokości, 14 metrów długości i ponad 6 metrów wysokości, rozbudowano na początku XIX wieku ponieważ zrobiło się w niej zbyt ciasno.
Rozrastająca się Łódź i powiększająca się liczba wiernych, wymagały czegoś większego. Przedłużono budynek do ponad 30 metrów.
Potrzeba jednak rosła i zdecydowano się na nowy murowany kościół, wówczas w obronie zabytku stanął proboszcz tejże parafii ks. Jan Siemiec. Dzięki niemu miast zniszczyć drewniany kościółek, przeniesiono go w inne miejsce. W ten oto sposób 10 maja 1888 roku stanął on przy ulicy Ogrodowej 22, gdzie możemy go dziś oglądać.
Z czasem poszerzono budynek o nawy boczne (kaplice), a także wyremontowano dzwonnicę i przywrócono jej 3 dzwony, które wcześniej zostały skradzione przez Niemców.
W XX wieku pojawiły się nowe większe organy.
Po tych wszystkich perypetiach trzeba przyznać, że budynek nadal wygląda imponująco i jest wartościową perełką pośród zabytków Łodzi.
Kilka razy przejeżdżałam przez to miasto i teraz zastanawiam się, dlaczego nie wysiadłam na chwilę.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam nadzieją na powrót złotej Pani Jesieni
To turystyka na dłużej na pewno. ;)
UsuńDrewniane kościoły mają zupełnie inny klimat i zapach, na pierwszy rzut oka podobny do kościoła w Zawoi.
OdpowiedzUsuńMuszę jeszcze jakoś ogarnąć wejście do niego, bo nie chcę się tam ładować z aparatem na mszę.
UsuńPiękny drewniany budynek, podoba mi się.
OdpowiedzUsuńPewnego dnia dostanę się do niego. Tym razem zastałam zamknięte drzwi.
Usuń