To już 14 edycja wydarzenia na tle XIX-wiecznej architektury Łodzi. Jak co roku całość spacja jeden temat – w niniejszym była to "CYWILICACJA"
Festiwal trwał dwa wieczory.
Za festiwalem w tym roku poszła spora fala krytyki. Zapytałam kilka osób o opinie, niestety wspólny mianownik wynosił zawód.
Choć obecne instalacje były niczego sobie, czy choćby pomysł z koncertem nad wodą, gra świateł i mgieł w parku; każdy jednak mając w pamięci te pierwsze edycje, spodziewał się czegoś więcej.
W minionych latach cały deptak ulicy Piotrkowskiej nieprzerwanie mienił się kolorami. Tym razem światła mogliśmy oglądać tylko w kilku punktach, nie było tej spójności co kiedyś.
Wrażenie zawsze robił ogrom feerii barw i dźwięki, które nie przeszkadzały sobie. Tym razem np. spektakl w parku był zagłuszany rytmem koncertu. Mnie taka kakofonia męczy, tu każdy może wydać własne spostrzeżenie.
Sam koncert wyszedł wspaniale, dobra synchronizacja ze światłami zrobiła świetną robotę.
Wielkim rozczarowaniem okazał się Plac Wolności. Ogłoszono, że festiwal wraca na plac, wszyscy pamiętamy spektakularne, wielkoformatowe prezentacje, tym razem zapalono czerwone lampki i to było tyle...
Kule dyskotekowe podobały mi się. Atrakcyjne refleksy dawały przyjemny efekt.
To jest jedna z moich ulubionych, cyklicznych imprez w Łodzi i nie obrażam się, chcę chodzić na następne jeśli będą i mam nadzieję, że poziom nie będzie spadał, ale że pokażą za rok klasę w mega wydaniu. Tak jak to było na początku.
To nie jest wpis krytyki – bynajmniej, nie żałuję że spędziłam jeden z nielicznych wolnych wieczorów jakie w ogóle miewam – właśnie w taki sposób, ale tęskni człowiek do tych wrażeń, które twórcy potrafili dawać niegdyś.
Po tej edycji pozostaje niedosyt. Nie niesmak, ale właśnie niedosyt. Stać twórców na więcej.
A jaka jest Wasza opinia? Znacie ten Festiwal, byliście kiedyś?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz