Ruda Pabianicka – osiedle willowe – ulica Popioły (i nie tylko) – Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy – Łódź – #redman

Dawniej osada fabryczna, a potem miasteczko. Łódź połknęła Rudę Pabianicką w 1946 r. Wtedy narodził się problem z nazwą ulicy, która niegdyś nosiła imię Stefana Żeromskiego, ale Łódź już posiadała ulicę jego imienia, więc wymyślono, że nazwą ją od tytułu powieści tegoż pisarza: "Popioły".

Właściciele z Warszawy w XIX wieku dokonali parcelacji tychże ziem na sprzedaż. Nabywcami głównie byli fabrykanci żydowskiego i niemieckiego pochodzenia, m.in. Teodor Steigert.

Zapraszam Was na fascynującą podróż, po jednej z najbardziej baśniowych zakątków Łodzi, gdzie legendy głoszą, że straszy, ale każda tego typu historia z osobna, została tutaj zdementowana. Mimo wszystko klimat osiedla willowego jest na tyle oryginalny, że z pewnością niejedną osobę przeszedłby dreszcz, gdyby został tu sam nocą.

W tę podróż zaprosił pewien opowiadacz historii zwykłych i niezwykłych Radek Stępień, znany bliżej czeluściom Internetu jako Redman. Jego wędrówki pokazują nam nieoczywistość Łodzi, jej zakamarki, miejsca trudno (lub wcale nie) dostępne, a historie jakie przynosi z własnych przygód eksploracyjnych, są przyciągające uwagę.
A ponieważ to nie moja pierwsza i nie ostatnia wędrówka z Redmanem, pozwoliłam sobie na stworzenie osobnej zakładki. Po co? Bo te wycieczki będą się wyróżniać.
Muszę więc zamieścić tu parę starszych spacerów do kompletu... i co dalej? Chodzić na kolejne. 😏

Wizytówki:

⏩Redman Reaktywacja
⏩Łódź Nieoczywista
⏩Drewniana Łódź

Pamiętam pierwszy spacer w jakim uczestniczyłam, było kameralnie, a teraz była pielgrzymka.
Jak sobie z grubsza sprawę przemyślałam, doszłam do wniosku, że to na pewno przez moją reklamę. 😆

Zachęcam najpierw do obejrzenia filmu. Mimo wszystko obraz ruchomy i dźwięk, są najlepszy nośnikiem emocji i wrażeń:
(Przed obejrzeniem, popraw jakość, YT upraszcza)

A tutaj krótki przewodnik po Rudzie Pabianickiej:

Piękne wille, w większości drewniane, są niestety słabego stanu technicznego (a nadal mieszkają w nich ludzie), są przykładem rzadko widywanej w naszym kraju architektury.
Cały las ma 65 ha, a są tu nie tylko wille, lecz bogaty starodrzew i nawet stuletnie sosny.

Mam zdjęcie na którym w tejże willi mieszkali ludzie.

📌 Popioły 7/9

Dom został opuszczony w tym roku, co było zaskoczeniem. Pochodzi z początku XX wieku. Był to dom letniskowy.
Raczej, ceglane dobudówki (po obu stronach) nie były ustalane z konserwatorem zabytków.

Zbudowano go być może ok. 1914 roku, nie znalazłam potwierdzającej informacji. To podobno była willa dla mniej zamożnych Łodzian na letni wypoczynek.

Zabytkowa Willa rodziny Tschildów.
📌 Popioły 12/14

Zbudowano ją w XIX wieku, ok. 1898 roku. Dziś dom jest prywatny, ogrodzony płotem i nie ma do niej dostępu, ale dość dobrze ją widać. Została ślicznie wyremontowana.

A to stare zdjęcie. Zupełnie nie wiem,

czemu nie zrobiłam nowego, chyba czymś się zaaferowałam...

Willa z początku XX wieku, należąca niegdyś do Romana Saurera. Nazwano ją "Hygieja" od greckiej boginii zdrowia. Obecnie są tu mieszkania komunalne.
📌 Popioły 32/36

Właściciel był szwajcarskim dentystą. Jego gabinet mieścił się w Łodzi, przy ul. Piotrkowskiej 9, następnie 6.
Saurer wybudował kilka willi, w których można było wynajmować małe mieszkanie lub całe piętro. Pozostałe miały nazwy: "Luisa", "Jadwiga", "Natalia" i "Elsa".

Stare zdjęcia:
(od ulicy)

Przez dziurkę od klucza.
(część opuszczona)

Nowe:
(od podwórza)

Takie coś po drodze:

1900 rok. Willa letniskowa należąca niegdyś do Karola Goepperta, właściciela Fabryki Kapeluszy Filcowych. Obecnie są tu mieszkania komunalne.
📌 Popioły 52/58

Fabryka mieściła się w Łodzi przy dzisiejszej ul. M. Skłodowskiej-Curie (dawniej Leszno 3). W mieście istniało kilka sklepów z kapeluszami Goepperta.

Starsze zdjęcia:
(od drogi)

Nowe:
(od podwórza)

Dom letniskowy łódzkiego fabrykanta Teodora Steigerta. Został wybudowany w stylu szwajcarskim (ok. 1900 r.), nawiązującym do architektury z alpejskich kurortów co potwierdzam, bo faktycznie jak pierwszy raz go zobaczyłam, skojarzył mi się z tamtejszymi domami w górach. (5 lat mieszkałam w CH)
📌 Popioły 49/51

Steigert był łódzkim fabrykantem, startował w tkalni barchanów, następnie postawił na produkcję wełnianą, a z czasem dołączył bawełnę.
Jego rezydencja mieściła się się przy ulicy Piotrkowskiej 90, zaś fabryka na Przędzalnianej i Milionowej. To chyba nie częste, bo zwykle fabrykanci budowali się obok swoich fabryk...

Trochę o samej willi:

Ma bogatą snycerkę. Jest drugim tego typu budynkiem, który przetrwał w naszym mieście. Jeden z nich to willa Ludwika Meyera i mieści się na Brusie.

Po śmierci Teodora dom został odziedziczony, ale wkrótce wybuchła wojna i tuż po niej willę zaadaptowano na szkołę, a jeszcze później na dom dziecka.
W latach sześćdziesiątych dwudziestego wieku, przearanżowano go na funkcje mieszkalne. Uzyskano 30 mieszkań.
Jakiś czas później pożar strawił poddasze, na całe szczęście nikomu nic się nie stało. Dom częściowo wyremontowano i utworzono mieszkania komunalne.
Domu nigdy nie ocieplono, ponieważ jest wpisany do rejestru zabytków i okryć go nie wolno. Jako dom letniskowy, spełniał swoją funkcję świetnie, zaś zimą... na dzień dzisiejszy mieszkańcy raczej nie są dumni z tego typu mieszkania.

Internet informuje, że: obiekt nie został podłączony do wodociągu, kanalizacji oraz gazu. Mieszkańcy korzystają z ulicznego hydrantu oraz toalety na podwórzu, gaz zaś pobierają z butli. Nieuregulowany stan prawny nieruchomości skutkuje brakiem inwestycji w obiekt oraz pogarszającym się stanem technicznym.

Są to dane sprzed lat, może dziś coś się poprawiło.

Moje stare zdjęcie:

Nowe:

(po raz pierwszy weszłam do środka.
Klatki schodowe mieszkań komunalnych,
traktuję jako przestrzeń publiczną)

"Villa Klara" od imienia żony dawnego właściciela, Juliusza Kindermana. Powstała ok. 1914 roku. Dość luksusowy kwaterunek, łazienka z bieżącą wodą, toaleta, instalacja elektryczna, ogrzewanie piecowe. 
📌 Letniskowa 20

Na terenie znajduje się fontanna w kształcie groty (z tufu wulkanicznego). Krąży legenda, że to właśnie tutaj, (a nie w grocie w parku helenowskim) w filmie "Ziemia Obiecana" Karol Borowiecki spotykał się z Lucy Cuker.
W czasach międzywojennych mieszkała tu córka Juliusza i Klary, Lidia. Po II woj. minął czas świetności i sławy, budynek zamieniono w szkołę, następnie w ośrodek kolonijny.
Obecnie willa jest prywatna. Została wyremontowana i chwała właścicielom za to. Mankamentem jest to, że willa stała się niedostępna i trudno ją przez drzewa dojrzeć. Zachował się napis "Villa Klara" i to się ceni.

Odrestaurowana, zabytkowa fabryka z 1923 roku. Daj Boże pamięć, która pozwoli mi więcej informacji zachowywać, aby dalej je przekazywać. Amen.
📌 Starorudzka 16

📌 Starorudzka 8

Na tym samym podwórzu stoi ten elegancki budynek z wieżyczką.

Zrobiliśmy około 6-7 km... plus mój powrót po samochód, dodatkowe 3 km. Galanty spacer, ale ja to lubię, na mnie taki dystans nie robi wrażenia, technicznie rzecz ujmując.

Im więcej można zobaczyć, tym lepiej.