Fabryka Adama Ossera.

Dziś przedstawiam Wam zabytkowy gmach przędzalni, pochodzący z 1903 roku dla trzech panów: Majera Feinkinda, Alberta Jarocińskiego (fabrykanta) i Adama Ossera.
Jedno z miejsc, które przyciąga wzrok z daleka. Potężne zamczysko ziejące czernią oczodołów, stoi puste, choć bezsprzecznie wypełnione historią.

Architektonicznie jest to połączenie neogotyku z secesją z elementami obronnymi jak przy zamczysku.
Jak na budynek, który ma 121 lat, trzyma się moim zdaniem stabilnie. Tym drabinkom można ufać nie mniej niż całemu górskiemu żelastwu w Tatrach.

Przed wojną wspólnicy rozwiązali umowę, wielką fabryką sterował sam Adam Osser.
W czasie wojny Niemcy zdemontowali maszyny i rozbudowali w budynku produkcję części do samolotów i samochodów.
Po wojnie dalej zajmowano się tym tematem, miejsce stało się Fabryką Osprzętu Samochodowego „Polmo”.

Fabryka upadła w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku i od tamtej pory trwa w stanie ruiny.

Klatka schodowa u Ossera.

Być może jestem zafiksowana na punkcie geometrii i być może tak bardzo ciągnie mnie w górę. Schody prowadzą tam gdzie otwiera się przestrzeń – to z całą pewnością mnie pociąga.

Z doświadczenia wiem, że idąc w górę, świetnie się myśli. Najlepiej oczywiście na długich, górskich szlakach, ale podejścia pracują dla człowieka jak terapeuta – na szczycie staje się niepoprawnym optymistą.

"Każdy powinien mieć swoje schody do myślenia", napisała kiedyś Klara Hveberg w swojej książce "Oprzyj swoją samotność o moją".

Można więc powiedzieć, że stworzyłam w swojej definicji klatki schodowej, jakiś symbol...
Tabula rasa szwendania się.

W takich miejscach, tak jak kiedyś w Aplach rozsiadałam się na szczycie, wyciągałam termos i piłam najlepszą kawę na świecie.
Dlaczego najlepszą?
Bo to okoliczności są najlepszym baristą. Kompletna cisza, pełna panorama, cieplejsze słońce... czego chcieć więcej.

(Od spodu)

Zaś widok na miasto jest czymś co koi. Nie mam innego, lepszego określenia, patrzysz z góry, problemy są hen, jesteś wolny, jesteś wolnym człowiekiem.
Zawsze lubiłam patrzeć na świat z góry i nigdy nie wracałam z tymi samymi myślami na dół. Jest w tym jakieś misterium, po prostu lubię tak posiedzieć, popatrzeć w dal, zresetować system.

Byłam proszona o filmy z takich wejść, ale z Ossera YT nie chciał mi przyjąć niestety. Cały czas mam blokowany, kilka razy próbowałam z różnych urządzeń i nic z tego.
Może z następnym razem z tego typu miejscem pójdzie łatwiej.

Bo tego samego dnia byłam jeszcze w podobnej pofabrycznej budowli.