Dalej Piotrkowską.

Zdjęcia z sierpniowego wypadu, w końcu wzięłam się za porządki na komputerze.

Cała Łódź mogłaby wyglądać jak ulica Piotrkowska. Dlaczego? Bo na mapie naszego miasta jest ogromna ilość pięknych kamienic, niektóre już zrewitalizowane. Spora ilość pałaców, willi i kamienic o nader interesujących podwórzach. Łódź mogłaby cała być "starym rynkiem", "starym miastem", wizytówką i czymkolwiek sobie nie pomyślisz... Tymczasem jest trochę jakby placebo – lekiem wyimaginowanym, "niby" gorzką pigułką zaklętą w małej kostce cukru, czekającej na odnalezienie swojej słodyczy.

Jedziemy z tematem, dziś dalszy ciąg "Piotrkowska – nie-deptak".
Bardziej merytorycznie opowiedziałam tu ⏩Ulica Piotrkowska – poza strefą turystyczną.

Zaczynamy elegancko

1.

Pałac Haertiga
📌 Piotrkowska 234/236

Eklektyczny pałac z elementami baroku, powstał w latach 1896-96, architektem był Franciszek Chełmiński. Na parterze pierwotnie był kantor, piętra zaś, składały się z reprezentacyjnych mieszkań.
Budynek jest w pełni zrewitalizowany aż po najdrobniejszych szczegół wnętrza.

2.

Pałac Roberta Schweikerta
📌 Piotrkowska 264

A w zasadzie zespół pałacowy z roku 1913, wzorowany na posiadłościach magnackich. Neobarokowy budynek, który tu widzimy, powstał w roku 1910.

Budynki gospodarcze to stajnia, wozownia i stróżówka. Żeliwna brama zamyka teren.
Za pałacem ogród włoski.
Dziś w środku mieści się Instytut Europejski.

3.

Pałac Scheiblera
📌 Piotrkowska 266

Historia zaczęła się tak: w roku 1844, pewien farbiarz, Karol Gebhardt wzniósł tutaj okazały dom wg projektu Ludwika Bethiera.

Na początku XIX wieku, ten neoklasycystyczny obiekt był uważany za najładniejszy przy tej ulicy.
W roku 1852 kamienica stała się własnością drukarza perkali, Leonarda Fesslera. Prowadził tu farbiarnię i mieszkał w niej przez około 30 lat.

W roku 1880 posiadłość zakupił Karol Scheibler.

Aktualnie pałac należy do Politechniki Łódzkiej (Wydział Organizacji i Zarządzania Politechniki Łódzkiej).

Spacerując tą ulicą, można natknąć się na bardzo miłe dla oczu widoczki.
Zdjęcie z sierpnia, zielone drzewka, przesłodki kadr.

Centralne Muzeum Włókiennictwa.
Staw z fontanną w Parku Reymonta.

Gdzie się udało wleźć, tam się udało wleźć, liczę, że jeszcze nadrobię kilka intrygujących tematów z tej ulicy.
Zachorowałam na kamienice w tym szpalerze, a zwłaszcza na tą bordową z wykuszami. JESTEM CHORA NA TĘ BORDOWĄ KAMIENICĘ!
Nie udało mi się tam dostać... moja choroba się pogłębiła, obowiązkowo planuję powrót.
Część z nich już udało mi się odwiedzić.

Piotrkowska 271
podwórze pokażę dalej.

Piotrkowska 273
jej podwórze również pokażę.

DYGRESJA:

Kątem oka widziana ulica 📌 Rzgowska 10.

Dom to nie budynek, ulica czy miasto. Byle cegły i zaprawa to tylko pozór domu, bo przecież naprawdę dom jest tam, gdzie mieszka rodzina, chyba się ze mną zgodzisz?

    – John Boyne "Chłopiec w pasiastej piżamie"

Każdy dom ma historię, każda kamienica. Każde miejsce w mieście można znaleźć na czarnobiałych fotografiach. Niektóre z nich otwierają swoje drzwi do zaskakujących prawd. Inne są jak stała wystawa od wielu lat ta sama.

Poszukałam, poszperałam, a zaintrygował mnie ten mały budyneczek do imentu.

Podobno pod tym adresem była dawna Synagoga Moszka Krela i Moszka Bergera – w tym przedłużeniu po prawej stronie, którego akurat niezbyt dobrze widać na zdjęciu.

A w tej narożnej kamienicy w latach 60-tych podobno była bardzo dobra piekarnia i niezłe lody mieli. ;) Internauta mi podpowiedział.

4.

📌 Piotrkowska 175

📖 Kamienica powstała w 1913 roku, projektu Stanisława Józefa Landau. Właścicielami do końca budowy była  rodzina Schultzów – zajmowali się produkcją chust wełnianych i bawełnianych, ale gdy oddano budynek, właściciele już się zmienili.

📖 Bracia Zajbert opiekowali się kamienicą przez cały okres międzywojenny.
Mieszkał tu onkolog i gastrolog dr Józef Maybaum-Marzyński.

📖 We froncie znajdziecie tablicę z nazwiskiem Iry Alridge’a, czarnoskórego amerykańskiego aktora szekspirowskich tragedii. Skąd ta tablica? Aktor zmarł w Łodzi na zapalenie płuc przed zagraniem planowanego spektaklu. Miał wcielić się w Otella w naszym teatrze "Paradyz", który znajdował się w głębi posesji.

📖 „Paradyz” było miejscem niezwykłym i jednym z najczęściej odwiedzanych przez Łodzian. Restauracja oferowała świetne jedzenie oraz importowane wina. Były też kręgle oraz bilard.

Po roku 1910 roku, "Paradyz" zakończył swą działalność. W roku 1977 zabudowę rozebrano i postawiono blok.

5.

📌 Piotrkowska 211

Kamienica należała do łódzkiego kupca Izaaka Grossleita. Zbudowana została w roku 1911, wg projektu architekta Gustawa Landau.

Czterokondygnacyjny budynek czynszowy mieścił na parterze jedną ogromną salę, zaanektowaną przez Giełdę Pieniężną.

Stylem nawiązuje do secesji i wczesnego modernizmu. Ciekawostką jest elewacja z tynku romańskiego, będącego wysoko odporną na warunki atmosferyczne.

Podwórze stanowi istny ogród.

6.

📌 Piotrkowska 212/214

Nie udało mi się wejść do środka, ale Redman wszedł ⏩zdjęcia wnętrz.

7.

📌 Piotrkowska 259

Takie niby nic wielkiego, ale drewniane, zakręcone schodki mi się spodobały.

8.

📌 Piotrkowska 271

Dawna Prywatna Szkoła Męska Aleksandra Zimowskiego, później Państwowe Gimnazjum Męskie nr XVI. To brunatna kamienica z tego szpaleru, na który zachorowałam.

Była to szkoła głównie dla katolików, ale przyjmowano też wiernych innych odłamów religii, nie mówię "chrześcijańskich", bo uważam, że to nie jest to samo. Po lekturze Biblii, wyjaskrawiają się pewne rzeczy.

Więcej na temat tej szkoły, znajdziecie na baedekrze łódzkim, szczerze polecam pieczołowitą pracę Moniki Czechowicz, jak i zawzięte grzebanie w archiwum ⏩GIMNAZJUM I LICEUM MĘSKIE ALEKSEGO ZIMOWSKIEGO.

9.

Kamienica Józefa i Karoliny Majzner
📌 Piotrkowska 273

Ta kamienica stoi obok powyższej. Z jej podwórza widać ciekawe rzeczy. ;)

Kawałek katedry, akurat w złotym słońcu.

Kawałek kościoła ewangelicko-augsburskiego.

A tu taka mała kompilacja: