Piotrkowska nieoczywista | spacer przewodnicki – przystanki wybrane | #redman

Przemierzasz ulice miasta, oglądasz setki razy te same widziadła, pędzisz do pracy, do sklepu, na spotkanie, mijasz zakamarki, otwarte bramy, lub zamknięte stare odrzwia... Zastanawiałeś się kiedyś co jest dalej w podwórzu? Jak wyglądają wnętrza zabytkowych kamienic?

Spójrz, tyle razy tędy przechodzisz. Widzisz wspaniałą, bogato zdobioną elewację, kunsztowne drzwi... Chodź, jeśli chcesz wzrok zawiesić na czymś co pamięta czasy łódzkich fabrykantów. Połóż dłoń na poręczy balustrady schodowej, na której podpierali się ludzie sprzed stulecia i spójrz ich oczami na misterny detal. Poznaj historię i zanurz się w wizerunku dawnej Łodzi.

Spacer przewodnicki organizowany przez Łódzki Dom Kultury, prowadzi autor Łodzi Nieoczywistej.

ŁDK | Łódź Nieoczywista

ul. Piotrkowska – kawałek deptaka i dalej.
Grudzień 2024

Foto-relacja, bez streszczenia merytorycznego. Tak na zachętę, byś następnym razem nie przegapił i pojawił się osobiście. Zapowiedzi przyszłych spacerów pojawią się pod powyższymi linkami.

Dom doktora i pasjonata muzyki | URBEX | #escapełódź

Odwiedzam różne opuszczone miejsca, ale nie każde ma duszę. Przechodzę wiele drzwi i bram, lecz nie każde jest portalem czasu.

Opuszczone domy opowiadają historie o ludziach, którą układam na podstawie tego, co po nich znajdę. Niekiedy można czytać jak z książki. Zdjęcia, listy, pamiątki... Tutaj zatrzymała mnie mnogość wersetów składających się na całą opowieść.

4 wieże ciśnień – dwie łódzkie, dwie śląskie. | urbex

Wieża ciśnień to zawsze część miejskiego landszaftu. Niektóre stanowią prawdziwy majstersztyk architektury, o czym przekonacie się nie tylko w Łodzi.

Kiedyś budowano z pomysłem na detal. Dlatego mnogość stylów i trendów w naszym kraju, budowanych w różnych epokach, to często nie lada perełki.

.

Stare i nie całkiem zapomniane | zakamarki miasta | Łódź totalnie bez cukru.

Są takie miejsca, w które się nie zagląda. Czasami peryferyjne zaułki potrafią zaskoczyć niesamowitą architekturą. W większości nadal mieszkają ludzie i jest to nierzadko dramatem takich rodzin, bo stan techniczny mieszkań, pozostawia wiele do życzenia. Domy, które mogły być chlubą, rozpadają się, ledwo trzymają pion, przeciekają...

Dziś totalnie bez cukru.

Mamy XXI wiek, a zabudowa przypomina nierozwinięte miejscowości, w których echa zamierzchłych czasów, drążą dziurę w budżecie jak kornik tunele w pięknym, zabytkowym kredensie. Niektóre są już nie do załatania, a mebel sypie się dalej.

Przędzalnia Cienkoprzędna Henryka Grohmana | historia | URBEX

zdjęcia: listopad 2024

Łódź fabrykami stoi, coraz więcej z nich podlega rewitalizacjom, lecz nadal niezmiennie, wiele z nich to pustostany. Można spróbować odwiedzić je wszystkie, poznać ich historie, zagłębić się w przeszłości, poczuć satysfakcję z dobrze przeprowadzonego reportażu i cieszyć się tym, że kolejne miejsce objęłam klamrą NIE-zapomnienia. Można, bo jest to dla mnie duża przyjemność ze spędzania czasu w taki właśnie sposób.
Przed moim obiektywem tym razem włości Henryka Grohmana.

Niniejszy budynek powstał w roku 1888, prawdopodobnie architektem był Hilary Majewski.
Budowla ma 4 kondygnacje, a w środku hale produkcyjne wsparte na żelaznych słupach.

Zapraszam Was do obejrzenia tego zabytkowego wnętrza i choć już mocno zniszczonego, pamiętającego Grohmanów za ich życia – to jednocześnie fascynującego ze względu właśnie na to, że te mury stoją tu już 137 lat.
Ludzie prowadzili inne zupełnie życie... jak wyglądało?

Ulica Rewolucji 1905 roku | kamienice | klatki schodowe | podwórka | perspektywa dachowca.

Ulica Rewolucji 1905 roku w Łodzi ma ok. 1,5 km długości. Kiedyś nazywała się Południowa i zaistniała w pierwszej połowie XIX wieku.

Dopiero po wojnie nadano ulicy dzisiejszą nazwę, która upamiętnia walki na barykadach u zbiegu tejże z ulicą Wschodnią. Na narożnej kamienicy znajduje się tablica pamiątkowa.

Co ciekawsze, na tej ulicy możem zobaczyć prawdopodobnie jedyny zachowany do dziś w Łodzi napis w języku hebrajskim, Linas Hacholim, poster Łódzkiego Towarzystwa Niesienia Pomocy Chorym.

Dziś poprzyglądamy się pięknej architekturze kilku wybranych kamienic, oraz rzucimy okiem na miasto z perspektywy dachowca.

Migawki łódzkie, czyli bez tematu.

Wizja artystyczna, to niestety nie wszystko. Być może teraz złamię wiele czułych serc, ale niestety techniczna wiedza i jakość sprzętu to grunt. Potem dopiero, budujemy swym eterycznym natchnieniem swoje prywatne dzieła sztuki.

Lubię freestyle’owe podejście, ale...

Ciągle nie mogę się przekonać do noszenia ze sobą statywu, a jak już go mam, nie chce mi się go rozkładać. Po prostu chcę wędrować i łapać ulotne okazje. I wiem, że często z tym przegrywam.

Włącza mi się instynkt łowcy i zaczynam szukać kadrów, działam bardziej spontanicznie. Wiem, że w miejscach zamkniętych i ciemniejszych, warto by było rozstawić się i złapać trochę więcej światła w obiektyw... no wiem.
Ulica już mniej wymaga za dnia, jednakże zawsze może wyjść lepiej.

"ADHD wędrowca" mi nie pomaga, ale warto będzie w końcu zatrzymać się gdzieś na dłużej i rzetelniej popracować. Zacząć poprawiać swoje błędy. Wyeliminować "ziarno" ze zdjęć.

I zaprawdę dziwią mnie niektóre wypowiedzi fotografów, że kwestia techniczna nie ma znaczenia.

Poniżej zbiór zdjęć wykonanych freestyle'owo: