Podróż inspirująca | ściąga wszystkie maski...

Na tym blogu pokazuję nie tylko Łódź i nie tylko województwo łódzkie. Coraz częściej przenoszę Was w różne rejony Polski, a w planach jest również zagranica.
Moje serce rozciąga się, a pasja fotografii i podróży, obejmuje czule znacznie więcej obszarów.

Wschody słońca uważam za najładniejsze momenty całej doby. Kiedyś nawet zbierałam zdjęcia świtów i przez miesiące codziennego wychodzenia rano po kadr, ani razu nie trafiły mi się dwa choćby podobne.

Taki ze mnie skowronek.

Za dnia towarzyszy nam wiele spraw. O świcie niczego nie musimy. O świcie jesteśmy wolni. Myśli mamy jeszcze nie spaprane nowymi problemami. Wolnemu umysłowi, łatwiej się czymś zachwycić.

Poniższe zdjęcia pochodzą z przeróżnych miejsc na świecie, z przeróżnych sytuacji i powstały w przeróżnym towarzystwie.

Jura krakowsko-częstochowska | Góry Towarne | jaskinie | Źródła Zygmunta.

Jura Krakowsko-Częstochowska, woj. śląskie
📌 tylko 2 godziny samochodem od Łodzi

Pomysł na tę wycieczkę podkradłam od Filifionki, rudej laski, która ma zawsze dobry azymut na przygodę.

Góry Towarne duże i małe – obywa te tereny są objęte obszarem ochrony siedlisk Natura 2000.
Jednak największą atrakcją samej Jury są jaskinie. Wiele z nich jest dostępna bez specjalnego sprzętu.

Jedno i drugie może nam zająć cały dzień. Jest to idealne miejsce na spędzenie udanego dnia pośród nietuzinkowej przyrody.
Pod koniec dodaje dwie mapki do wglądu, eksplorowaliśmy dwa różne miejsca.

Dawna fabryka Scheiblerów / Uniontex – dziś ruiny, a wkrótce przyjazne miejsce | Urbex.

Temat dosyć gruby, bo historia bardzo obszerna, postaram się skondensować wiedzę.

Dawna tkalnia Scheiblerów, jest znana współcześnie pod nazwą późniejszych zakładów Uniontex.

📌 przy ul. Kilińskiego, między ul. Milionową i ul. Przędzalnianą

Tkalnia powstała w latach 1898 – 1899. Była największą i najnowocześniejszą tkalnią w Polsce i jedną z najpotężniejszych w cesarstwie rosyjskim.

Follow the bunny – świąteczny akcent | zakamarki elektrowni Scheiblera.

Ta secesyjna elektrownia to jedno z tych miejsc, które warto odwiedzić. Zabytek pierwotnie służący Towarzystwu Wyrobów Bawełnianych Karola Wilhelma Scheiblera z roku 1910, a zaprojektował ją inżynier Alfred Frisch.
Budynek jest atypowy i jest najstarszym w kraju obiektem przemysłowym o żelbetowej konstrukcji ramowej.

Po II wojnie, niniejsza elektrownia zaopatrywała w prąd Łódzkie Zakłady Przemysłu Bawełnianego im. Obrońców Pokoju „Uniontex”, o których zamierzam w najbliższym czasie opowiedzieć.

Śladami Tiele-Winklerów – pałac w Kujawach.

#escapełódź, Górny Śląsk

Idąc śladem rodziny Tiele-Winkler, od Mosznej lądujemy w Kujawach, gdzie mamy możliwość obejrzenia kolejnej posiadłości rodzinnej.

Tym razem to neobarokowy pałac, który widnieje w sieci na wielu stronach. jest także szczegółowo oznaczony na mapach, więc nie ma sensu bawić się w tajemnice.

Posiadłość w Mosznej – jedna z posiadłości przemysłowca Huberta von Tiele-Winckler.

#escapełódź – dziś przenosimy się do województwa opolskiego.

Wieść niesie, że w czasach średniowiecza na miejscu zamku istniał drewniany budynek z piwnicami. Był XIX wiek, kiedy ktoś wymyślił, że postawi sobie rezydencję we wsi Moszna, lecz wówczas był to skromny dworek.

Gdy później wzniesiono barokowy pałac, przybytek zamieszkiwała rodzina Seherr-Thoss, ale ów majątek wykupił przemysłowiec Hubert von Tiele-Winckler i od niego właśnie, rozpoczyna się w tym miejscu na ziemi, zarys historii rodziny Tiele-Wincklerowów – śląsko-meklemburskiego rodu szlacheckiego.

Jednakże po jakimś czasie dziełem niewyjaśnionego przypadku, pałac częściowo spłonął. Właściciel nie poddał się jednak i odbudował posiadłość – w ten oto sposób powstało neorenesansowe dzieło architektury, której powierzchnia wynosi 8 tys. m², a kubatura – 65 tys. m³.

A skąd taka śmieszna nazwa wsi?

Moszna... na pewno zastanawialiście się już nad tym. Po niemiecku to było Moschen. Otóż nazwa oznacza dosłownie to o czym myślimy... worek lub torbę, ale nie chodzi o TĘ torbę, czyli worek mosznowy u faceta, a taki w znaczeniu topograficznym, czyli moszna jako wgłębienie dolinne.

Łódź Nowoczesna.

Nowoczesne miasto – czy Łódź zasługuje na to miano?
Nowoczesne miasto łączy naturę i martwą naturę z człowiekiem. Tkanka miejska, żywa, zmieniająca się – to są domeny ogólnie rozwijających się miast, mających na celu polepszanie jakości życia i rozwiązanie problemów społeczności.

Szwendając się po mieście, eksplorując Łódź, sondując, zgłębiając... procentowo napotykam wiele tych problemów. Obrazków nie idących z duchem nowoczesnego miasta. Miejsc, w których czas się zatrzymał i zdaje się, społeczeństwo stoi pod ścianą.
Szukając detalu naszej historycznej architektury, zwłaszcza wnętrz starych kamienic, spotykam ludzi, którzy chcą o tym rozmawiać. Lokatorów kamienic, przez których przemawia żal. Ale warto też mówić o jasnej stronie medalu.
Łódź mocno poszła na przód, ostatnio nawet wspominałam o remontach, modernizacjach, rewitalizacjach... że to wszystko trwa, a miasto jest ogromne... To wszystko ma bardzo wysokie koszty, by odbudować całe miasto, potrzeba wiele jeszcze lat...

A oto co już się udało i z czego możemy być dumni jako mieszkańcy.

Możemy być. Jednak zgoła łatwiej krytykować, niźli cieszyć się.
Wszystko kwestią gustu, ja to rozumiem i mnie nie wszystko do niego przypada. Ale jest zadbane, zrobiło się czysto i można bezpiecznie się powłóczyć tymi adresami, które dziś tu podaję.
Wiele spekulacji ciągnie się za kolejnymi rewitalizacjami. Czytam Wasze wypowiedzi tu i na socialach, rozumiem, jednak mnie osobiście ta przemiana Łodzi cieszy. Uważam, że jest dużo lepiej.
To subiektywna opinia.

P.S. Są to wybrane budynki, nie próbowałam skomasować tu wszystkich.

Łódzkie meandry ulic | polowanie na kadry | poezja miasta.

Łódzkie inspiracje. Wypatrzone z podwórek, na przestrzał nad dachami, rozmaite "na wylot" z perspektywy nieograniczonej.

"jest to ten sam prastary gest paleolitycznego myśliwego skradającego się w tundrze. Różnica polega jedynie na tym, że fotograf nie ściga swojej zwierzyny na otwartej, trawiastej przestrzeni, lecz w gąszczu kulturowych obiektów, a jego tajne ścieżki uformowane zostały przez ową sztuczną tundrę."

– Vilém Flusser "Ku filozofii fotografii"

TEOFILÓW | historia dawnych osadników | minione lata gospodarcze.

Minionej niedzieli odbył się spacer z przewodnikiem, wspominający istnienie dawnych wsi na terenie dzisiejszego Teofilowa.

Można powiedzieć, że to była mocno refleksyjna wędrówka, pokazująca odchodzące w niepamięć pozostałości po osadnikach, które wkrótce pójdą pod buldożer.
Ginące pośród blokowisk historie nieistniejących już wsi Kały, Grabieniec i Kochanówka.

Przewodził w tej wędrówce Łukasz Śwituniak z Łódzkie HiStory, a organizatorem była Zielona Łódź.

Łowicz | architektura sakralna, charakterystyczne punkty Łowicza i kilka klatek schodowych.

Jako weteran jednodniowych podróży, muszę powiedzieć, że Łowicz to bardzo fajne miasto, któremu można by poświęcić więcej czasu i zobaczyć wszystko, ale jeśli jest się takim człowiekiem jak ja, który ma mocno napięty grafik zajęć i niewiele tak naprawdę pozostaje na przyjemności, to i kilkoma godzinami się zadowoli.

Do tego mam turystyczne ADHD, dlatego poruszam się szybkim marszem i szybko zmieniam lokacje.
Niewielu ten sposób podróżowania odpowiada, dlatego zazwyczaj wędruję sama. I tym razem też byłam sama.

Wielu z Was pewnie zapyta dlaczego pominęłam największy mural. Ano dlatego, że w ograniczonych ramach czasowych, wolałam zajrzeć do kilku klatek schodowych. Znajcie moje obsesje.
Architektura sakralna – jestem na tak i od niej nawet zaczęłam.
Obowiązkowo też – trójkątny rynek.

Łowicz – to niegdysiejsze miasto biskupów jest starsze od Łodzi, bowiem pierwsze wzmianki znalazły się już w 800-letnich zapiskach.

Łowicz był prywatną własnością biskupów. Co to oznaczało dla miasta? Mogła np. zostać wybita własna moneta.

Księżaki i Księżanki to mieszkańcy Łowicza, a wzięło się to stąd, że dawniej biskupi żyli jak książęta... chociaż dziś to się raczej nie zmieniło... Ale wówczas mawiano o Łowiczu - Księstwo Łowickie. Stąd właśnie Księżaki i Księżanki.

Piotrkowska nieoczywista | spacer przewodnicki – przystanki wybrane | #redman

Przemierzasz ulice miasta, oglądasz setki razy te same widziadła, pędzisz do pracy, do sklepu, na spotkanie, mijasz zakamarki, otwarte bramy, lub zamknięte stare odrzwia... Zastanawiałeś się kiedyś co jest dalej w podwórzu? Jak wyglądają wnętrza zabytkowych kamienic?

Spójrz, tyle razy tędy przechodzisz. Widzisz wspaniałą, bogato zdobioną elewację, kunsztowne drzwi... Chodź, jeśli chcesz wzrok zawiesić na czymś co pamięta czasy łódzkich fabrykantów. Połóż dłoń na poręczy balustrady schodowej, na której podpierali się ludzie sprzed stulecia i spójrz ich oczami na misterny detal. Poznaj historię i zanurz się w wizerunku dawnej Łodzi.

Spacer przewodnicki organizowany przez Łódzki Dom Kultury, prowadzi autor Łodzi Nieoczywistej.

ŁDK | Łódź Nieoczywista

ul. Piotrkowska – kawałek deptaka i dalej.
Grudzień 2024

Foto-relacja, bez streszczenia merytorycznego. Tak na zachętę, byś następnym razem nie przegapił i pojawił się osobiście. Zapowiedzi przyszłych spacerów pojawią się pod powyższymi linkami.

Dom doktora i pasjonata muzyki | URBEX | #escapełódź

Odwiedzam różne opuszczone miejsca, ale nie każde ma duszę. Przechodzę wiele drzwi i bram, lecz nie każde jest portalem czasu.

Opuszczone domy opowiadają historie o ludziach, którą układam na podstawie tego, co po nich znajdę. Niekiedy można czytać jak z książki. Zdjęcia, listy, pamiątki... Tutaj zatrzymała mnie mnogość wersetów składających się na całą opowieść.